Project Rood startte in 2008 met de Amsterdammertjesparade.

Amsterdammertjesparade (2008). 50 Amsterdamse kunstenaars toonden hun visie op het geleidelijk uit het straatbeeld verdwijnende beroemde paaltje. Een weekend expo in de sjieke Spiegelstraat (buiten en binnen), gevolgd door een veiling. Voor dit project plaatste ik mijn 'Mobiel Amsterdammertje' jurk op zo'n paaltje op een centrale plek en liep zelf actief filmend rond in de 'Mobiel Amsterdammertje' jas, wat een hoop aandacht opleverde. Link naar videoregistratie hieronder. Sponsor Dirk van den Broek himself (hij bestaat echt) kocht mijn beide knalrode werken (een jurk en een jas van binnenstebuiten Dirktassen) tijdens de veiling door dhr. Glerum. Ze vormden mijn ode aan het Amsterdammertje. De 'hoofd'Amsterdammer was er zeer verguld mee (foto).

Hoe ik erbij kwam supermarktassen als materiaal te gebruiken? Ik had spul nodig dat een weekend buiten kon blijven, regenbestendig. En het moest ROOD zijn, de kleur van de liefde, het was immers een ode. Dus: Dirktassen:-) Die tassen kun je natuurlijk gewoon kopen; veel leuker is ze te krijgen. Daarvoor liep ik de dichtstbijzijnde Dirk binnen en vroeg naar de filiaalmanager. O wat een leuk idee, maar daarover mag ik niet beslissen. Dit ging zo door en door, steeds een echelon hoger, tot...de grote baas himself het groene licht gaf!

 

 

                              

 

Korte videoregistratie die ik destijds maakte van de Amsterdammertjesparade.

https://www.youtube.com/watch?v=EM9gDn8WC0s  Ik had toen net mijn eerste kleine videocamera en kon qua monteren alleen knippen/plakken. En toch: een sfeervol document voor het archief!

 

 

Orangerie ROOD (2008), solo in de Orangerie in het Amstelpark te Amsterdam. Tijdelijke installatie / manifestatie, gemaakt voor deze plek. Transformatie glazen ruimte + draagbare kunst daarin. Materiaal: 1500 rode Dirktassen. Een shot ROOD tegenover al het GROEN van het omringende park. Geen inhoud. Beeld. Het werd een pareltje waar ik erg gelukkig (en dooodmoe:-) van werd. Een geslaagde expo / manifestatie; gedurende een lang, zonnig weekend een mix van kunst / mode / muziek / performance / lekker eten en drinken. Ruim 700 mensen waren verrast of geërgerd, werden er vrolijk van of vonden het 'heel apart'. Mensen uit alle werelddelen, van 0-96 jaar. Het is dan zo jammer dat niemand van het subsidierende stadsdeel, dat zo graag wil dat kunst voor iedereen is, diversiteit, laagdrempelig, vernieuwend en weet ik wat, komt kijken. Mede een reden om videoregistraties te gaan maken. "Show, don't tell"!

"Waar de bomen nog lang over zullen spreken" was de prachtige reactie van kunstenaar/dichter Maartje Pronk.

Ondersteund door Amsterdams Fonds voor de Kunst en Stadsdeel Zuider-Amstel.

 

          

 

Voor de productie van dit project (meters maken aan de naaimachien!) schakelde ik Gary en Kai in, de twee dakloze mannen waarmee ik ook voor het casino project in The Gallery Donkersloot had samengewerkt. Een hele ervaring kan ik je zeggen.

 

                     

 

Door mijn ongebreideld enthousiasme (en het beteugelen ervan door partner Reinier; alweer een mooie samenwerking!) werkten diverse kunstenaars uit andere disciplines onder mijn regie mee (muziek, show, hosts, catering, fotografen). Hartverwarmend. Al krachten bundelend werd er iets moois neergezet.

 

 

 

P.T. Alesigfashion (Personal Touch Models) regelde de modellen en 5th Avenue deed de choreografie / organisatie van de show, die Boris van der Lek op tenorsax live begeleidde. Chapeaulien.nl maakte de hoeden en petten. Voor de videoregistratie van de show zie het kopje "Show".

Foto: Maartje Pronk    

 

 

Foto: Piet van der Meer

 

 

Foto: Maartje Pronk

 

 

Catering: Damn Tasty (Sjoerd de Nooijer)